Heb nog een beetje de daver op het lijf en mijn ledematen worden alsmaar stijver, maar gelukkig niets gebroken, althans dat hoop ik toch... Het opheffen van mijn rechterarm is problematisch. Had me gisteren nog een nieuwe LED-lamp op batterijen voor vooraan op de fiets aangeschaft. Zo kon ik vandaag weer, de eerste maal in maanden, met de fiets naar mijn werk. Een beetje fier op mezelf, omdat ik de kou durfde te trotseren. Vanavond echter gegrepen door een wagen die het fietspad moest kruisen. De rit huiswaarts kon voor die vlotte jongen met zijn Alfa blijkbaar niet snel genoeg. Hij keek voortdurend de verkeerde kant op. Het ging allemaal zo snel. Heeft me weer eens duidelijk gemaakt dat je niets als vanzelfsprekend mag aannemen. Wel indrukwekkend hoeveel mensen me te hulp snelden. Heb alle gegevens van de bestuurder, maar had er, achteraf bekeken, misschien toch wel de politie moeten bijhalen. Ik vertrouw wellicht wat te veel op de "goodwill" van de mensen, dat ze de toegebrachte schade wel zullen vergoeden. Bijgevoegd nog een artikel uit het Nieuwsblad met de melding dat er niet echt van een verbetering kan gesproken worden wat betreft het aantal ongevallen met fietsers...
http://www.nieuwsblad.be/Article/Detail.aspx?articleID=LR1QCI8L
Geen opmerkingen:
Een reactie posten