vrijdag 5 november 2010

De moed van de aartsbisschop


Ik kan iedereen aanraden om de bijdrage van Gerard Bodifée in De Standaard van vandaag te lezen. Met zijn artikel verwijst Bodifée naar de recente commotie die rond een aantal "uitspraken" van aartsbisschop Léonard is ontstaan. Een greep uit het artikel dat Bodifée op zijn best toont:

"wat betreft de mening van de aartsbisschop over het godsdienstonderricht, daarover hoeft niemand zich te ergeren. Alleen de feiten tellen. Om die te kennen moet men alleen maar aan een willekeurige laatstejaars van een katholieke school vragen wat een eucharistie is, wie Thomas van Aquino was, of hoe men een profeet van een populist onderscheidt. De antwoorden spreken dan wel voor zichzelf."

"De rooms-katholieke Kerk wordt een strakke, autoritaire houding verweten. Men kan zich over dat verwijt verbazen in een samenleving die aan de ene kant meer democratie in de Kerk eist, en aan de andere kant zelf de beginselen van de democratie schendt door meningen te verbieden en strafbaar te stellen."

"Binnen de moderne samenleving is er één autoriteit die geen tegenspraak duldt, één god die iedereen moet gehoorzamen, en dat is de heersende progressieve, libertijnse tijdgeest. Ook al is die geest wispelturig en kort van geheugen over eigen opvattingen, zijn macht is absoluut. Deze heerser, die vrijheid voorspiegelt maar in werkelijkheid voorschrijft wat we mogen denken, spreekt via alle kanalen van de media en de amusementsindustrie. De boodschap is duidelijk: er is een nieuwe tijd aangebroken met een nieuwe waarheid en een nieuwe zaligheid. Het deert niet dat de nieuwe hemel ongeveer overeenstemt met de oude hel; dat vergroot alleen maar het plezier. Storend is misschien dat er ook mensen omkomen in het nieuwe paradijs. Nooit eerder gingen zoveel jongeren ten onder aan drogering, depressie en zelfmoord, maar dat mag geen reden zijn om te twijfelen aan het nieuwe geloof. Léonard gelooft in een andere God. Dat is zijn misdaad. Hij verzet zich tegen het geloof in een nietsontziende progressiviteit. Hij is gewoon nog een katholiek, zoals er al tweeduizend jaar bestaan. Maar dat kan niet meer. Daarmee krenkt hij de mensen. Daarvoor moet hij boeten. De haat van de progressieve opiniemakers tegenover deze man die moedig stand houdt is groot. Dat was al zo nog vóór zijn aanstelling als aartsbisschop, lang vóór hij de gehekelde uitspraken had gedaan, omdat zijn opvattingen bekend waren. Al kan niemand uitleggen wat er nu eigenlijk mis is aan die opvattingen."

1 opmerking:

  1. Wat er mis is aan de opvattingen van Léonard? Ik neem aan dat dit als grapje bedoeld is. Maar vooruit, omdat ik ook een katholiek ben (een slechte dan wellicht), hier gaan we: Het stigmatiseren van homoseksuelen vanuit een bedenkelijke etymologie van het woord 'seksualiteit'; het beschuldigen van godsdienstleerkrachten omdat wat ze in de klas doen in zijn ogen niet 'katholiek' genoeg is - door wie wordt hij hieromtrent overigens geïnformeerd? ; het onnadenkend en verbijsterend lichtzinnig antwoorden op de vraag over AIDS een straf van God zou kunnen zijn - en de schuld voor deze stommiteit achteraf dan nog eens leggen bij de vraagsteller; het al te gemakkelijk in de mond nemen van het woord 'vergiffenis' als het aankomt op de eventuele juridische vervolging van (hoog)bejaarde priesters, van wie niet eens geweten is of ze daadwerkelijk met een vermorzeld hart evenveel lijden als degenen die zij misbruikt hebben; het voorbijgaan aan de concrete realiteit van de toenemende inbreng van leken in liturgische diensten; het schofferen van meisjes die misdienaar willen zijn; het letterlijk op de knieën proberen te dwingen van de gelovigen, uiteraard uit eerbied voor het goddelijke mysterie, dat uiteraard alleen wordt bemiddeld door een groep celibataire mannen; het negeren van het overgrote deel van de kerkelijke publieke opinie aangaande het openstellen van de priesterschap voor niet gewijde mannen en zijn weigering om deze (en andere) verzuchtingen van zijn gelovigen op zijn minst te melden in Rome; het steeds bereid zijn tot een gesprek zonder ook maar één moment echt te luisteren; en helaas: enz. enz. enz.
    Het probleem is niet dat Léonard zich verzet tegen een 'nietsontziende progressiviteit'; het probleem is dan hij nestelt in een 'hardleers conservatisme', nog sterker: een vaak 'hardvochtig reactionair denken'. Maar één ding is zeker: hij is en blijft katholiek, net als ondergetekende.

    BeantwoordenVerwijderen